Jak korygować opóźnienia mowy u dzieci?

Mowa u każdego dziecka rozwija się indywidualnie. Są jednak pewne etapy, które towarzyszą każdemu maluchowi uczącemu się mówić. Zdarza się, że poziom mowy dziecka znacznie różni się od poziomu jego rówieśników. Jeśli mowa pojawia się z półrocznym lub większym opóźnieniem w porównaniu do prawidłowo rozwijających się równolatków, może to być objaw opóźnionego rozwoju mowy.

Przyczyny opóźnionego rozwoju mowy  

Opóźniony rozwój dziecka występuje wówczas, gdy kompetencje językowe u dziecka nie wykształciły się w ogóle lub wykształciły się w stopniu niewystarczającym, aby porozumiewać się z innymi. Wyróżnia się dwa rodzaje opóźnionego rozwoju mowy – samoistny, inaczej określony prostym oraz niesamoistny, który pojawia się z konkretnej przyczyny rozwojowej lub towarzyszy różnym zaburzeniom. Samoistne opóźnienie mowy wiąże się z tym, że dzieci mają swoje tempo, swój własny rytm rozwoju. Związany bywa też z niedojrzałością aparatu artykulacyjnego, czynnikami związanymi z dziedziczeniem oraz zaniedbaniami ze strony rodziców lub opiekunów. Niesamoistny opóźniony rozwój mowy pojawia się w przypadku niedosłuchu, głuchoty, zaburzeń widzenia, niepełnosprawności umysłowej, uszkodzeń neurologicznych oraz zaburzeń psychicznych.

Sposoby korygowania opóźnień mowy

Każde dziecko, które ukończyło 3. rok życia i przejawia objawy opóźnionego rozwój mowy, powinno trafić pod specjalistyczną opiekę, która stymuluje rozwój mowy i ją usprawnia. W zależności od rodzaju zaburzeń, do każdego dziecka dobierana jest indywidualna terapia, obejmująca różnorodne ćwiczenia, które zachęcają do mówienia i zwracają uwagę na poprawną dykcję, melodię i akcent. Terapia może również polegać na zaopatrzeniu dziecka w aparat słuchowy, przywróceniu odpowiednich warunków anatomicznych w jamie ustnej w przypadku rozszczepienia podniebienia. Skuteczność terapii zaburzeń mowy w znacznej mierze zależy od stosowania się do przekazanych zaleceń, dlatego rodzice powinni w domu powtarzać z dzieckiem opracowany materiał